تا خدا فاصله اي نيست بيا

با هم از پيچ و خم سبز گياه تا ته پنجره بالا برويم

و ببينيم خدا

پشت اين پنجره

لحظه اي کاشته است!

تا خدا فاصله اي نيست بيا با هم از غربت اين ناداني

سوي انديشه ادراک افق

مثل يک مرغ غريب

لحظه اي پر بزنيم

کاش ميشد همه سطح پر از روزن دل

بستر سبز علف هاي مهاجر ميشد

يا همان فهم عجيب گل سرخ

يا همين پنجره گرد غروب

تا مرا با تو از اين سادگي مبهم ترس

ببرد تا خود آرامش احساس پر از فهم وصال!

تا خدا فاصله اي بود اگر

من چه مي دانستم که اقاقي زيباست؟!

يا گل سرخ پر از سر خداست؟!

يا اگر بود که من لاي اوراق پر از سجده برگ

رمز تسبيح! نمي نوشيدم!

الهی...

قدم های گمشده ای دارم که تنها هدایتگرش تویی

و به آزمون هایی دچارم که اگر دستم نگیری و مرا به آنها محک بزنی ، شرمنده خواهم شد

الهی... با این همه باکی نیست

زیرا من همچو تویی دارم

تویی که همانندی نداری

رحمتت را هیچ مرزی نیست

ای تو خالق دعا و مالک...

خودم و خانواده ام و دوستانم را عاشقانه به تو می سپارم پناه مان باش 

یا امان الخاعفین یا غیاث المستغیثین ،، و ای پناه بی پناهان 

آمین،،،

خدایا تو را عاشقانه دیدم و غریبانه عاشقت شدم 

تورا بخشنده پنداشتم و گنه کار شدم

تورا وفادار دیدم و بی وفایی نمودم ولی هر کجا که رفتم سرشکسته بازگشتم

تورا گرم دیدم و در سردترین لحظات به سراغت آمدم 

اما...

تو مرا چه دیدی که همچنان بخشنده و توبه پذیر و مشتاق بنده ات ماندی؟

به یاد داشته باش هر وقت دلتنگ شدی

به آسمان نگاه کن

کسی هست که عاشقانه تورا می نگرد و منتظر توست

اشک های تو را پاک می کند و دستهایت را صمیمانه می فشارد

تو را دوست دارد فقط به خاطر خودت

و اگر باور داشته باشی می بینی

ستاره ها هم با تو حرف می زنند

باور کن که با او هرگز تنها نیستی

فقط کافیست عاشقانه به آسمان نگاه کنی...

خداوند متعال میفرمایند:

به عزت و جلال و بزرگواری و جایگاه مرتفع عرشم سوگند،
امید هر کس را که به جز به من امیدوار باشد حتماً و حتماً به وسیله ی نومیدی، خواهم برید و لباس مذلت و خواری در نزد مردم را حتماً حتماً به او خواهم پوشانید و او را از نزدیک شدن به بارگاهم حتماً حتماً دور خواهم ساخت!
آیا در سختی ها جز مرا آرزو میکند؟ و حال آنکه سختی ها همه بدست من است و به کسی به جز من امید بسته است؟
 و با حلقه ی فکر، درِ خانه ی غیر مرا میزند؟
و حال آنکه کلید در های بسته بدست من است و درِ خانه ی من به روی هر کسی که مرا بخواند باز است
و کیست آنکه در مصیبت هایش مرا آرزو کرد و من رشته ی اتصال او را با خودم در آن مصیبت بریدم؟
و کیست آنکه در مقصودی که داشت امید به من بست و من امیدش را قطع کردم؟

نگهداری آرزهای بندگانم را خودم به عهده گرفتم ولی آنها به نگهداری من راضی نشدند و آسمان هایم را از فرشتگانی که از تسبیح خوانی من ملالتی به خود راه نمیدهند پر کردم و به ایشان دستور دادم که درهای میان من و بندگانم را نبندند ولی بندگانم به گفته ی من اعتماد نکردند.

آنکس که مصیبتی از مصیبتها، شب هنگام به سراغش میاید مگر نمیداند که به جز من هیچ کس بر برطرف نمودن آن مصیبت مالک نیست؟
آیا بنده ی من مرا چنین می بیند که منی که پیش از سوال کردن و درخواست، عطا میکنم، پس از آنکه درخواست کند و از من سوال کند اجابتش نمیکنم؟؟؟
مگر من بخیلم که بنده ی من مرا به بخل نسبت میدهد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!

مگر بخشایش و کرم از آن من نیست؟
مگر گذشت و رحمت بدست من نیست؟
مگر من محل آرزوها نیستم؟

پس چه کسی رشته ی آرزوها را به جز من میتواند قطع کند؟
آنان که آرزومندند مگر نمیترسند از اینکه به جز من بر کسی امید میبندند؟؟؟
اگر همه ی اهل آسمانها و زمینم همگی آرزوها داشته باشندو آنگاه من به هر یک از آنان به اندازه ی همه یآنچه همگی آرزو دارند بدهم به قدر ذره ای از ملک من کم نمیشود و چگونه ممکن است کم شود ملکی که من خودم قیم و برپا دارنده ی آن هستم؟

ای بدا به حال آنان که از رحمت من ناامیداند
و ای بدا به حال آنکه معصیت مرا بکند و احترام مرا نگاه ندارد

از پیامبر گرامی اسلام این احادیث قدسی نقل شده است که :

-خداوند متعال فرمود:« من با بنده ای هستم که مرا ذکر بگوید و لبهایش با نام من حرکت کند.»

- خداوند  متعال فرمود:« وقتی مصیبتی در بدن و یا فرزند و یا مال به بنده ام وارد کردم و او آن مصیبت را صبر و تحمل نمود ، من در روز قیامت شرم دارم از این که از او حساب بکشم و یا نامه ی اعمالش را برای دیگران آشکار کنم.»

- خداوند متعال به پیامبر اکرم (ص) وحی فرمود:« شما امّت اسلام متواضع باشید.»

- خداوند متعال فرمود:« وقتی که من در قلب بنده ی مومنم از علاقه به طاعت خالصانه ی خودم آگاه شدم، امور زندگانی او را کفایت می کنم و هرکس خود را به غیر من مشغول کند (مرا فراموش کند) ، او جزو کسانی است که خود را مسخره می کند و نام او در دفتر زیانکاران نوشته شده است.»

- خداوند متعال فرمود:« این دین را من برای خود انتخاب کردم و پیروان این دین باید کسانی باشند که دارای سخاوت و حسن خلق باشند. پس ای امّت اسلام، مادامی که پیرو دین اسلام هستید ، این دو صفت را داشته باشید.»

- خداوند متعال فرمود:« اخلاص ، سرّی از اسرار من است و من آن را در قلب بندگانی قرار دادم که من آنها را دوست می داشتم.»

- خداوند متعال فرمود: «کسی که از خواندن قرآن متمتع شده بر من دعا کند و از من مسئلت بنماید ، من ثواب بهترین شکرکنندگان را به وی می دهم.  

حدیث: ای بندگانم! من ظلم کردن را به خود حرام کردم

پبامبر (ص)  از خداوند روايت مي كند، روايت شده است كه خداوند مي فرمايد : اي بندگانم! من ظلم كردن را بر خود حرام كرده ام و آن را بين شما حرام گردانيده ام، پس به يكديگر ظلم نكنيد. اي بندگانم! همه ي شما گمراهيد، مگر كسي كه او را هدايت دهم، پس از من طلب هدايت كنيد، شما را هدايت مي دهم. اي بندگانم! همه ي شما گرسنه هستيد، مگر كسي كه من او را طعام دهم، پس از من طعام بخواهيد، شما را طعام مي دهم. اي بندگانم! همه ي شما برهنه هستيد، مگر كسي كه من او را بپوشانم، پس از من طلب پوشش كنيد، شما را مي پوشانم. اي بندگانم! شما شب و روز دچار خطا و اشتباه مي شويد و من بخشنده ي تمامي گناهانم، پس از من طلب بخشش كنيد، شما را مي بخشم. اي بندگانم! شما توان زيان رس اندن به من را نداريد، تا زيانم رسانيد و توان سودرساندن به من را نيز نداريد، تا به من سودي رسانيد. اي بندگان من! اگر اولين و آخرين و جن و انس شما بر يك حالت و حالت قلب متقي ترين فرد خودتان باشيد (يعني همه در بالاتر سطح از تقوا باشد)، اين هيچ چيزي به ملك و قدرت من نمي افزايد. اي بندگانم! اگر اولين و آخرين و جن و انس شما بر يك حالت و حالت قلب فاجرترين فرد از خودتان باشيد (اگر همه در آخرين درجه از فجور باشيد، مانند فاجرترين فرد از شما)، اين ذره اي از ملك من نمي كاهد. اي بندگانم! اگر اول و آخر و جن و انس شما همگي در يك دشت پهناور گرد آيند و از من كمك بخواهند و من نيز به تك تك آن ها، آنچه را خواسته اند، بدهم؛ از خزانه ي من چيزي كاسته نمي شود، مگر به اندازه ي آبي كه يك سوزن فرو برده شده در دريا با خود مي آورد! اي بندگان من! اين فقط اعمال شماست كه من آن ها را برايتان ثبت و ضبط مي كنم و روز قيامت [جزاي] آن را بي كم و كاست به شما خواهم داد، پس اگر كسي از شما به خيري دست يافت، بايد كه خدا را سپاس و ستايش بگويد و اگر كسي چيزي غير از اين نصيبش شد، نبايد جز  خودش كس ديگري را سرزنش كند.

حدیث: خداوند می فرماید: « مریض شدم و به عیادتم نیامدی »

پیامبر (ص) فرمودند: خداوند متعال در روز قيامت مي فرمايد: اي فرزند آدم! مريض شدم و به عيادتم نيامدي! بنده در جوابمي گويد: پروردگارا! چگونه تو را عيادت كنم، در حالي كه تو پروردگار جهانياني؟! خداوند مي فرمايد: آيا خبر نداشتي كه فلان بنده ي من مريض شد و تو به عيادتش نرفتي؟ آيا نمي دانستي كه اگر او را عيادت مي كردي، مرا در آنجا مي ديدي؟! اي فرزند آدم! از تو غذا خواستم و به من ندادي! در جواب مي گويد: خدايا! چگونه تو را طعام دهم، در حالي كه تو پروردگار جهانياني؟! خداوند مي فرمايد: فلان بنده ام [وقتي كه] از تو غذا خواست، به او غذا ندادي، آيا نمي دانستي كه اگر به او طعام مي دادي، [پاداش] آن را نزدم مي يافتي؟ اي فرزند آدم! از تو آب خواستم و به من ندادي، انسان مي گويد: خدايا! چگونه به تو آب مي دادم، در حالي كه تو پروردگار جهانياني؟ خداوند مي فرمايد: فلان بنده ام از تو آب خواست و به او ندادي، آيا نمي دانستي كه اگر به او آب مي دادي [پاداش] آن را نزدم دريافت مي كردي؟!

حدیث آخرین کسی که به بهشت میرود 

 از عبدالله بن مسعود روايت شده است كه گفت: پيامبر (ص) فرمودند: من مي دانم آخرين فردي كه وارد بهشت مي شود، مردي است كه راه مي رود و مي افتد و آتش به صورتش برخورد و آن را سياه مي كند و هرگاه از آن دور مي شود، به سويش برمي گردد و مي گويد: بزرگ و متعال و والامقام است آن كس (خداوند) كه مرا از دست تو نجات داد، به راستي به من چيزي بخشيده است كه به هيچيك از مخلوقاتش از اولين و آخرين نبخشيده است؛ آنگاه درختي برايش برافراشته مي شود (بر او ظاهر مي شود)، مي گويد: خدايا ! مر ا به آن درخت نزديك كن تا زير سايه اش بنشينم و از آب زير آن بنوشم، خداوند متعال مي فرمايد: اي انسان! شايد اگر اين را به تو ببخشم، چيز ديگري از من بخواهي؟ مي گويد: خير، خدايا! و با خدا عهد مي بندد كه چيز ديگري از او نخواهد؛ ولي خداوند متعال عذر او را مي پذيرد، زيرا مي داند كه او چيزي مي بيند كه نمي تواند بر نداشتن آن صبر كند، پس او را به آن نزديك مي كند و او نيز از سايه اش استفاده مي كند و از آبش مي نوشد؛ سپس درخت ديگري برايش برافراشته مي شود (بر او ظاهر مي شود) كه از درخت اولي بهتر و زيباتر است، پس مي گويد: خدايا! مرا به آن درخت نزديك كن تا از آبش بنوشم و زير سايه اش بنشينم، جز اين از تو چيزي نمي خواهم، خداوند مي فرمايد: اي انسان! مگر تعهد نكردي چيز ديگري از من نخواهي؟ سپس مي فرمايد: شايد اگر تو را به آن نزديك كنم، چيز ديگري از من بخواهي؟ ولي خداوند متعال عذر او را مي پذيرد، زيرا مي داند كه ا و چيزي مي بيند كه نمي تواند بر نداشن آن صبر كند، پس او را به آن نزديك مي كند و او زير سايه اش مي نشيند و از آبش مي نوشد؛ سپس درخت ديگري نزديك در بهشت برايش برافراشته مي شود (بر او ظاهر مي شود) كه بهتر از درخت هاي قبلي است، مي گويد: خدايا! مرا به آن درخت نزديك كن تا زير سايه اش بنشينم و از آبش بنوشم، چيزي غير از اين از تو نمي خواهم، خداوند مي فرمايد: اي انسان! آيا با من تعهد نكردي كه چيزي غير از آن (درخت دوم) نخواهي؟ مي گويد: بله، خدايا، فقط اين را به من بده، چيز ديگري ا ز تو نمي خواهم و خداوند متعال عذر او را مي پذيرد، زيرا مي داند كه او چيزي مي بيند كه نمي تواند بر نداشتن آن صبر كند، پس او را به آن درخت نزديك مي كند، وقتي نزديك آن درخت مي شود، صداي بهشتيان را مي شنود و مي گويد: خدايا! مرا وارد بهشت كن، خداوند مي فرمايد: چه چيزي باعث مي شود كه ديگر از من چيزي نخواهي (چه چيزي تو را راضي مي كند كه طلب نكني)؟ آيا اين تو را راضي مي كند كه دنيا و يك برابر آن را به تو ببخشم؟ مي گويد: خدايا! آيا مرا مسخره مي كني، در حالي كه تو پروردگار جهانياني؟ [در اينجا] ابن مسعود خنديد و به حاضرين گفت: آيا از من نمي پرسيد كه چرا خنديدم؟ گفتند: چرا خنديدي؟ گفت: پيامبر (ص) اين چنين خنديدند، گفتند: چه چيزي باعث خنده ي پيامبر (ص) شد؟ گفت: پيامبر از خنده ي پروردگار جهانيان خنديدند، بدان هنگام كه بنده گفت: آيا مرا مسخره مي كني، در حالي كه تو پروردگار جهانياني؟ خداوند فرمودند: من تو را مسخره نمي كنم، بلكه بر آنچه بخواهم توانايم.

حدیث آخرین کسی که از دوزخ بیرون می آید

از ابن مسعود روایت شده که پیامبر(ص) فرمودند: آخرین فردي كه وارد بهشت مي شود، مردي است كه راه مي رود و مي افتد و آتش به صورتشبرخورد و آن را سياه مي كند و هرگاه از آن دور مي شود، به سويش برمي گردد و مي گويد:بزرگ و متعال و والامقام است آن كس (خداوند) كه مرا از دست تو نجات داد، به راستيبه من چيزي بخشيده است كه به هيچيك از مخلوقاتش از اولين و آخرين نبخشيدهاست؛ آنگاه درختي برايش برافراشته مي شود (بر او ظاهر مي شود)، مي گويد: خدايا ! مر ابه آن درخت نزديك كن تا زير سايه اش بنشينم و از آب زير آن بنوشم، خداوند متعالمي فرمايد: اي انسان! شايد اگر اين را به تو ببخشم، چيز ديگري از من بخواهي؟ مي گويد:خير، خدايا! و با خدا عهد مي بندد كه چيز ديگري از او نخواهد؛ ولي خداوند متعال عذر او را مي پذيرد، زيرا مي داند كه او چيزي مي بيند كه نمي تواند بر نداشتن آن صبر كند، پساو را به آن نزديك مي كند و او نيز از سايه اش استفاده مي كند و از آبش مي نوشد؛ سپس درخت ديگري برايش برافراشته مي شود (بر او ظاهر مي شود) كه از درخت اولي بهتر و زيباتر است، پس مي گويد: خدايا! مرا به آن درخت نزديك كن تا از آبش بنوشم و زير سايه اش بنشينم، جز اين از تو چيزي نمي خواهم، خداوند مي فرمايد: اي انسان! مگر تعهد نكردي چيز ديگري از من نخواهي؟ سپس مي فرمايد: شايد اگر تو را به آن نزديك كنم،چيز ديگري از من بخواهي؟ ولي خداوند متعال عذر او را مي پذيرد، زيرا مي داند كه او چيزي مي بيند كه نمي تواند بر نداشن آن صبر كند، پس او را به آن نزديك مي كند و او زير سايه اش مي نشيند و از آبش مي نوشد؛ سپس درخت ديگري نزديك در بهشت برايش

مجادله مومنین با خدا در قیامت

از ابو سعید خدری روايت شده است كه گفت پیامبر(ص) فرمودند: مجادله و گفتگوي مؤمنين در قيامت با خداوند مبني بر نجات برادران شان كه در آتش افتاده اند، شديدتر از مجادله ي هريك از شما در دنيا مبني بر دفاع از حق و حقوق خود است؛ پیامبر(ص)فرمودند: آن ها مي گويند: خدايا! برادران مان، آن ها با ما نماز مي خواندند، با ما روزه مي گرفتند، با ما فريضه ي حج را به جاي مي آوردند. اما آن ها را در آتش اند اختي؛ پیامبر (ص) فرمودند: خداوند مي فرمايد: برويد و هركس از آن ها را شناختيد، بيرون بياوريد؛ پیامبر (ص) فرمودند: مي روند و آن ها را با چهره هايشان مي شناسند؛ آتش برخي را تا نيمه ي ساق ها در خود گرفته است و برخي را نيز تا قوزك پا، آن ها را بيرون مي آورند؛ سپس مي گويند: خدايا! آن هايي را كه به ما دستور دادي، از آتش بيرون آورديم؛ پيامبر(ص) فرمودند: خداوند مي فرمايد: بيرون بياوريد هركس را كه در قلبش به وزن ديناري (كنايه از مقدار كم) ايمان دارد؛ سپس فرمودند: بيرون بياوريد هركس را كه در قلبش به وزن نصف ديناري ايمان دارد، تا اين كه مي فرمايد: [بيرون بياوريد] هركس را كه ذره اي ايمان در قلبش است.

حديث: دوزخيان دچار گرسنگي مي شوند

از ابودرداء (ع) روايت شده است كه گفت: پيامبر (ص) فرمودند: دوزخيان دچار گرسنگي كرده مي شوند و عذاب آن ها را دوبرابر مي كند؛ آنگاه آنان طلب غذا مي كنند تا آن ها را از گرسنگي نجات دهد، پس غذايي از ضريع به آن ها داده مي شود؛ غذايي كه نه آن ها را سير مي كند و نه آن ها را از گرسنگي نجات مي دهد، باز دوباره طلب غذا مي كنند، پس غذايي به آن ها داده مي شود كه در گلوهايشان گير مي كند و آن ها را بيشتر اذيت خواهد داد، آن وقت وضعيت خود را در دنيا به ياد خواهند آورد كه براي پايين رفتن غذا از گلو، از نوشيدني استفاده مي كردند، پس نوشيدني طلب مي كنند، آب بسيار داغ در ظرفي با قلاب هاي آهني به آن ها داده مي شود، چنان داغ است كه هرگاه به صورت هايشان نزديك مي شود، صورت هايشان را كباب مي كند و هرگاه به شكم شان وارد شود، داخل شكم شان را پاره مي كند؛ سپس برخي به برخي ديگر مي گويند: نگهبانان جهنم را [به كمك] بخوانيد؛ آن ها را مي خوانند، آن ها نيز در جواب شان مي گويند: آيا مگر پيامبران تان آيه هاي روشن و دلايل آشكاري را برايتان نمي آوردند؟ مي گويند: بله، مي گويند: پس خودتان از خداوند درخواست كنيد، ولي درخواست كافران به جايي نمي رسد و جز سر در گمي و گمراهي نتيجه اي ندارد؛ پيامبر (ص) فرمودند: سپس برخي به برخي ديگر مي گويند: مالك را بخوانيد (مسؤول نگهبان هاي جهنم)؛ آن ها نيز مي گويند: اي مالك! از پروردگارت بخواه ما را بميراند تا از اين عذاب نجات يابيم؛ پيامبرفرمودند: و مالك به آن ها اينچنين جواب مي دهد: شما در اينجا مي مانيد و مرگ و ميري در كار نيست – اعمش مي گويد: به من خبر داده شد كه زمان دعاي دوزخيان و جواب مالك، هزار سال طول مي كشد – پيامبر (ص) فرمودند: برخي به برخي ديگر مي گويند: پروردگارتان را بخوانيد، زيرا هيچكس بهتر از پروردگارتان نيست، آن ها نيز مي گويند: خدايا! بدبختي ما كه ناشي از معاصي است، بر ما چيره گشته است و ما مردما ني گمراه بوديم، خدايا! ما را از آتش دوزخ بيرون بيار و اگر بعد از نجات به كفر و عصيان و انجام معاصي برگشتيم، آن وقت ما ستمگر خواهيم بود و مستحق هرگونه عذاب هستيم؛ پيامبر (ص) فرمودند: خداوند به آن ها جواب مي دهد: خفه شويد و بدانجا برگرديد و با من سخن نگوييد؛ آن وقت، اينجاست كه از هر خيري مأيوس مي شوند و شروع به آه كشيدن و  حسرت خوردن و واويلاگفتن مي كنند.

حديث: اثبات اين كه مؤمنين پرودرگارشان را در آخرت مي بينند

از پيامبر (ص) روايت شده است كه فرمودند: وقتي كه بهشتيان وارد بهشت مي شوند، خداوند متعال مي فرمايد: آیا افزون بر نعمت هايي كه به شما بخشيده ام،چيز ديگري مي خواهيد؟ بهشتيان عرض مي كنند: آيا چهره هايمان را شاداب و نورانينكردي؟ آيا ما را به بهشت داخل نكردي و از آتش جهنم نجات ندادي؟ پيامبر (ص) فرمودند: آنگاه پرده برداشته مي شود [و آنان به پررودگارشان نظر مي كنند] و ديگر پيش آن ها چيزي محبوب تر از نظر به پروردگار به آنان (بهشتيان) داده نشده است. از جابر بن عبدالله روايت شده است كه گفت: پيامبر (ص) فرمودند: بهشتيان در نعمت هاي بهشتي خويشند كه ناگهان نوري بر آن ها مي تابد، سرهايشان را به سوي نور بلند مي كنند، خداوند از بالايشان بر آن ها مشرف مي شود و مي فرمايد: اي بهشتيان! سلام و درود بر شما باد؛ پيامبر (ص) فرمودند: اين (سلام) همين كلام خداوند در قرآن سوره (یس:58) است،« از سوي پروردگار مهربان به ايشان (بهشتيان) درود و تهنيت گفته مي شود » پیامبر (ص) فرمودند: پس خداوند به بهشتيان نظر مي كند و آن ها نيز به خداوند نظر مي كنند و تا زماني كه به خداوند مي نگرند،به هيچ نعمتي توجه نمي كنند، اين نگريستن ادامه دارد تا اين كه برايشان حجاب فرود آورده مي شود، اما نور و بركتش بر آن ها در جايگاه شان باقي مي ماند.

حديث: خطاب خداوند به بهشتيان

از ابوسعيد خدري روايت شده است كه گفت: پيامبر (ص) فرمودند: خداوند به بهشتيان مي فرمايد: اي بهشتيان! آن ها جواب مي دهند: لبيك اي پروردگار! ما فرمانبردار و آماده ي خدمتيم! خداوند مي فرمايد: آيا راضي و خشنود شده ايد؟ مي گويند: چرا راضي نباشيم و حال آن كه تو به ما نعمت هايي ارزاني داشته اي كه به هيچيك از مخلوقاتت نبخشيده اي، خداوند مي فرمايد: من بهتر از اين را به شما مي بخشم، مي گويند: پرودگارا! چه چيزي بهتر از اين است؟ مي فرمايد: رضايت و خشنوديم را بر شما نازل مي كنم و بعد از آن هرگز از شما ناراضي نمي شوم.

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

خداوند هرگز از مؤمنين ناراحت و خشمگين نشده است، اما معني اين كه فرمودند: و بعد از آن هرگز از شما ناراحت نمي شوم دادن يك نوع اطمينان خاطر به بهشتيان است، مبني بر اين كه هميشه و جاودانه در اين جايگاه پر از رحمت و مغفرت و نعمت باقي خواهند ماند.

حديث: خداوند مي فرمايد: از دوزخ بيرون بياوريد هركس را كه

به اندازه ي سنگيني دانه اي خردلي ايمان در قلبش است

از ابوسعيد خدري روايت شده است كه پيامبر (ص) فرمودند: وقتي كه بهشتيان وارد بهشت مي شوند و دوزخيان وارد دوزخ، خداوند خطاب به فرشتگانش مي فرمايد: هركس را كه به اندازه ي سنگيني دانه ي خردلي ايمان در دلش وجود دارد، از آتش بيرون بياوريد؛ انگاه آن افراد در حالي كه سوخته و سياه و تبديل به زغال شده اند، از آتش بيرون آورده و در رودخانه ي حيات انداخته مي شوند و آنان همچون آن دانه اي كه در مسير سيل – يا (شك راوي) در وسط سيل – مي رويد، جان مي گيرند و پيامبر (ص) فرمودند: ديده ايد كه چگونه زردفام و خميده و پيچان، مي رويد.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 

از تمامي اين مباحث كه بگذريم ما مسلمانان به آنچه از پيامبر(ص) به طور يقين رسيده است، مؤمن خواهيم بود و در باره ي كيفيت آن جستجو نخواهيم كرد و تمامي اين مسايل را از قدرت لايزال خداوند، بعيد نمي دانيم.

حديث: نابودشدن مرگ بر پل صراط

از ابوهريره روايت شده است كه گفت: پيامبر (ص) فرمودند: روز قيامت مرگ آورده مي شود و بر پل صراط ايستانده و گفته مي شود: اي بهشتيان! بهشتيان با ترس از اين كه از جايگاهي كه در آن هستند، خارج شوند، مي آيند و متوجه صدايي كه آن ها را مورد خطاب قرار داده است، مي شوند، سپس گفته مي شود: اي اهل آتش! دوزخيان نيز با خوشحالي و به اين اميد كه از آتش نجات يابند، مي آيند و متوجه صدايي كه آن ها را مورد خطاب قرار داده است، مي شوند؛ سپس خطاب به آن ها گفته مي شود: آيا اين را مي شناسيد؟ جواب مي دهند: بله، اين مرگ است؛ پيامبر (ص) فرمودند: آنگاه امر مي شود كه مرگ بر  پل صراط ذبح و از بين برده شود و آنگاه، خطاب به هردو گروه گفته مي شود: در جايي كه هستيد و مستقر شده ايد، جاودانه بمانيد، زيرا در آنجا جاودانگي است و ديگر مرگي نيست.

پیامبر اسلام (ص) فرمودند: خداوند فرشته هايي » 

(مأموراني) دارد كه در راه ها [ي زمين] مي گردند و اهل ذكر را جستجو مي كنند. پس

هرگاه گروهي را ديدند كه خدا را ياد مي كنند، يكديگر را صدا مي زنند و مي گويند: بياييد 

آنچه می خواستید(مجلس ذکر) اینجاست. پیامبر(ص) فرمودند: فرشتگان اطراف آن ها را

 مي گيرند و با بال هايشان آن ها را تا آسمان دنيا مي پوشانند (محافظت مي كنند). پيامبر

فرمودند: سپس پروردگارشان در حالي كه به [وضع و احوال] بندگانش از هركس ديگري

داناتر است، از فرشته ها مي پرسد: بندگانم چه مي گويند؟ فرشتگان جواب مي دهند. خدايا!

تو را تسبيح و تكبير و تمجيد مي گويند و سپاس و ستايش تو را به جاي مي آورند.

خداوند مي فرمايد: آيا مرا ديده اند؟ فرشتگان مي گويند: خير، تو را نديده اند. خداوند

مي فرمايد: اگر مرا مي ديدند، چه (حال و وضع شان چگونه بود)؟ فرشتگان مي گويند: اگر

تو را مي ديدند، بيشتر از اين تو را عبادت مي كردند و بيشتر از اين تو را تسبيح مي گفتند

و تو را سپاس و ستايش مي كردند. خداوند مي فرمايد: از من چه مي خواهند؟ فرشتگان

مي گويند: از تو بهشت مي خواهند. خداوند مي فرمايد: اگر بهشت را مي ديدند، (حال و

وضع شان چگونه بود)؟ فرشتگان مي گويند: اگر آن را مي ديدند، حرص شان براي آن

بيشتر بود و بيشتر از اين آن را طلب مي كردند و بيشتر از اين بدان ميل مي كردند. خداوند

مي فرمايد: از چه چيزي به من پناه مي برند؟ فرشتگان مي گويند: از آتش جهنم. خداوند

مي فرمايد: آيا آن را ديده اند؟ فرشتگان مي گويند: خير، آن را نديده اند. خداوند مي فرمايد:

اگر آن را مي ديدند، (حال و وضع شان چگونه مي بود)؟ فرشتگان مي گويند: اگر آن را

مي ديدند، بيشتر از اين از آن فرار مي كردند و بيشتر از اين از آن مي ترسيدند. پس خداوند

می فرماید: اي فرشتگان! شما را گواه مي گيرم كه آن ها را بخشيده ام. پيامبر مي فرمايند: 

يكي از فرشتگان عرض مي كند: [خدايا!] در ميان شان كسي است كه جزو آن ها نيست (با

هدف ذكر در ميان آن ها ننشسته است) بلكه براي كاري غير از ذكر به ميان شان آمده

است. خداوند مي فرمايد: آن ها باهم نشسته اند و در يك جمع مي باشند و كسي كه

همنشين آنان شود اهل شقاوت نخواهد بود. (همنشين اهل ذكر – گرچه نيت ذكر هم نداشته

باشد-بهره مند می گردد «)

                                                                                       (جامع الاحادیث/اهميت ذكر خدا)

از بن عمر روایت شده است  كه پيامبر (ص) به او فرمودند:که یکی از بندگان خدا

 [در مناجات با خدا] گفت: خدايا! تو را سپاس، آنچنانكه شايسته ي مقام و عظمت

پادشاهي و بزرگي و جلال توست، نوشتن [اندازه ي جزا و پاداش] اين ذكر بر دو فرشته ي

[مأمور]، سنگين آمد و نمي دانستند كه چگونه [مقداري جزاي] آن را بنويسند،

پس به آسمان رفته عرض كردند: خدايا! فلان بنده ات سخني را گفت كه نمي دانيم چگونه

[جزاي] آن را بنويسيم؟ خداوند متعال – در حالي كه خود از هركس ديگري به آنچه

بنده اش گفته، داناتر است – فرمود: بنده ام چه گفت: عرض كردند: خدايا! او گفت: خدايا!

تو را سپاس آنچنانكه شايسته ي مقام و عظمت پادشاهي و بزرگي و جلال توست،

خداوند بزرگ به آن دو فرشته فرمود: آنچنانكه بنده ام گفته است، سخن او را بنويسيد تا

.« زماني كه مرا ملاقات مي كند، آن وقت خودم پاداش آن را به او خواهم.»

حدیث پیامبر (ص):

این اذکار را بسیار تکرار می کردند

« سبحانَ اللهِ وبحمده َأستغفر اللهَ وأَتوب الیه »

                                                                                          (جامع الاحادیث/ص31)

از بن مالک روايت شده است كه گفت: پيامبر(ص) فرمودند:هرگاه دو فرشته ی

 مأمور نوشتن اعمال انسان كه نامه ي اعمال او در شب يا روز را نزد خدا مي برند

و خداوند در اول و آخر نامه ي اعمال بنده، كار نيكي را مي يابد كه انجام داده است،

مي فرمايد: شما را شاهد و گواه مي گيرم [اي فرشتگان مأمور] كه اين گناهان وسط نامه ي

اعمال بنده ام را [به خاطر كار نيكي كه در اول و آخر نامه ي اعمالش انجام داده و ثبت

.« شده است]، بر او بخشيدم.

                                                                                                 (جامع الاحادیث/شماره2)

از ابو هریره روایت شده که پیامبر اسلام(ص) فرمودند:

خداوند متعال می فرماید:« ای فرزند آدم ،وقتي كه انسان به زمانه دشنام مي دهد مرا اذيت

مي كند و اين در حالي است كه من زمانه هستم، [يعني همه ي] كارها در دست و تحت

فرمان و دستور من است. شب و روز را من به گردش درمي آورم (حوادث و اوضاع زمانه را من

 مي آفرينم»

                                                                                          (جامع الاحادیث/تصحیح عقیده)

قال الله عزوجل:

من در زمین و آسمان نمی گنجم

ولی قلب بنده مومنم مرا در خود جای می دهد.    (کافی جلد2 / ص 182)                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              

قال الله عزجل:

در نهان و نیز در شادمانی مرا یاد کن تا در غفلت ها و سختی ها به یاد تو باشم.     (امالی صدوق /254)

قال الله عزوجل:

ای موسی!

ارزو های خود را در دنیا طولانی مکن تا قلبت سخت و قسی شود

چون اشخاص سنگ دل از من دور هستند.

                                                                                       (کلیات حدیث قدسی/ص 84)

قال الله عزوجل:

حدیث قدسی

من شش چیز را در شش جای قرار دادم ولی مردم آن را در شش جای دیگر طلب می کنند و هرگز به آن نمی رسند:

علم را در گرســــــــــنگی قرار دادم      مردم آن را در سیـــــــــــــــری دنبال می کنند

عزت را در نـــــماز شـــب قرار دادم      مردم آن را در دستگاه سلاطین دنبال می کنند

ثروت را در قناعـــــــــــت قرار دادم               مردم آن را در کثرت مال دنبــال می کنند

استجابت دعا را در لقمه حـلال قرار دادم       مردم آن را در قیـل و قال دنبال می کنند

بلند مرتبگی را در تواضـــــــــع قرار دادم                 مردم آن را در تکبر دنبال می کنند

راحتی را در بهــــــــشت قرار دادم      مردم آن را در دنــــــــــــــــــــــیا دنبال می کنند

قال الله عزوجل:

ای احمد!

پرهیزکاری زینت مومن و ستون برپایی دین

است.

(ارشاد القلوب 1/203)

♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦جـــملات زیــبای خـــداوند♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦

اوصاف عابدان:

ای احمد ! می دانی که چه هنگام بنده من , بنده واقعی و عابد راستین محسوب می شود ؟ عرض کردند: خیر ای پروردگار من. فرمود : وقتی که هفت خصلت در او جمع گردد, شایسته این نام خواهد شد:

1-تقوایی که او از محرمات حفظ کند.

2- سکوتی که او را از حرف بیهود مهار کند.

3-ترسی مه هر روز به واسطه آن گریه اش افزون گردد.

4-حیایی که در خلوت از من شرم بنماید.

5- خوردن به اندازه ای که رفع نیاز او شود.

6-کینه نسبت له دنیا به جهت آن که من نسبت به آن کینه دارم.

7-عشق به خوبان به دلیل آن که من به آنها عشق می ورزم.

 ♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦جـــملات زیــبای خـــداوند♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦

اوصاف عاشقان حق:

ای احمد ! هر کس که ادعای عشق و محبت به من بکند این طور نیست که عاشق من باشد. کسی عاشق من است که: غذایش اندک , لباسش خشن و خوابش در حال سجده و نمازش طولانی باشد و همواره سکوت پیشه کند و بر من توکل کند و مسجد را به عنوان خانه و دانش را رفیق خود انتخاب کند , و در طلب رضای من باشد و از تبه کاران دوری گزیند و به یاد و ذکر من مشغول و همواره در حال تسبیح و تقدیس من باشد , در پیمان خود صادق و به عهد خود وفادار باشد , قلبش پاک و در نماز ملتهب و برافروخته و در انجام واجبات کوشا و نسبت به پاداشی که نزد من است راغب و مایل و از عذاب من هرسناک و با عاشقان من نزدیک و همنشین باشد.

♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦جـــملات زیــبای خـــداوند♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦

تاثیر دنیا دوستی:

خداوند عزوجل می فرماید:

ای بنده من به هنگام معصیت مرا به یاد آور و به این فکر کن که از کی نافرمانی می کنی.

♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦جـــملات زیــبای خـــداوند♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦     

خداوند عزوجل می فرماید:

گناه نکن که باعث ناراحتی من و پیامبر می شود

♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦جـــملات زیــبای خـــداوند♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦     

خداوند عزوجل می فرماید:

هر جوانی به خاطر من شهوتش را ترک کند, همانا او بنده ناب و خالص من است.

♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦جـــملات زیــبای خـــداوند♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦     

خداوند عزوجل می فرماید:

ای بنده من, به بزرگی و کوچکی گناه نگاه نکن

ببین از که نافرمانی می کنی.

♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦جـــملات زیــبای خـــداوند♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦     

خداوند عزوجل می فرماید:

آنکه بین آفریده های من خط کشید, شیطان بود! شیطان مسوول فاصله هاست!

♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦جـــملات زیــبای خـــداوند♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦     

خداوند عزوجل می فرماید:

 شگفتا آن كه وضع اين عالم را مى بيند چطور منكر آخرت مى شود.
و عجبا آن كسى كه يقين به مرگ دارد چگونه دلش شاد مى گردد. 

♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦جـــملات زیــبای خـــداوند♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦     

ای فـــرزند آدم ! 

من تو را آفریده ام و از حال درون تو با خبرم. اسرار تو را می دانم و برملا نمی کنم تنها کسی هستم که مطمئنی به تو خیانت نمی ورزم. از تو کوچکتر نیستم و هیچ گاه پایان نمی پذیرم سرچشمه و منبع همه عشق ها و محبت ها منم.

 ♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦جـــملات زیــبای خـــداوند♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦ 

تو را برای خودم درست کرده و پرداخته ام. به من روی آور و با من انس بگیر. از دیگران بگریز و در من بیاویز. تو مال منی نه از آن دیگران. اگر یک قدم  به سوی من بیابی ده قدم به سوی تو بر خواهم داشت.

 ♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦جـــملات زیــبای خـــداوند♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦ 

ای فــرزند آدم!

من سخنانت را می شنوم وقتی که با من حرف می زنی و درد دل باز می گویی تو نیز سخنان مرا در کتاب من بخوان که فرشتگانم بر تو فرود آورده اند و من بدان وسیله با تو سخن می گویم.

 ♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦جـــملات زیــبای خـــداوند♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦ 

ای فـــرزند آدم!

اگر با من انس بگیری تو را از همگان بی نیاز می کنم و اگر با غیر من مانوس شوی در هر کاری محتاج و گرفتار خواهی ماند.

 ♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦جـــملات زیــبای خـــداوند♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦ 

ای فرزند آدم از کسی جز من بیم نداشته باش و مهراس به یاد آور که هیچ قدرتی یارای مقابله با اراده من را ندارد. از یاد مبر که هیچ اتفاقی در عالم , جز به خواست من نمی افتد.

♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦جـــملات زیــبای خـــداوند♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦ 

ای فـــرزنـــد آدم !

من همنشین کسی ام که به یاد من باشد من از رگ گردن به تو نزدیک ترم و تو را از خودت بهتر می شناسم در هیچ حالی فراموشم مکم و یاد مرا از خود دور مساز.

 ♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦جـــملات زیــبای خـــداوند♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦ 

در خلوت خود به اندیشه بنشین و در تنهایی خود سخنان مرا بشنو نعمت های مرا بشمار و خطاهای خودت را به یاد آر. مرا دوست داشته باش و محبتم را در دل دیگران نیز بیانداز. مهربانی های مرا برایشان بازگو کن . سایه سار لطف مرا بر فراز وجودشان نشان ده.

 ♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦جـــملات زیــبای خـــداوند♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦ 

ای فـــرزند آدم !

دل به دنیا مبند و با دنیا انس مگیر. دنیا بسیار کوچکتر از آن است که پاداش و مزد حتی لحظه ای از خاطر تو باشد و بهای حتی پاره ای از دل تو شمرده شود. جان آسمانی تو جز من قیمتی ندارد و جز بهشت من هیچ چیز نمی تواند هزینه وجود تو را جبران کند.

 ♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦جـــملات زیــبای خـــداوند♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦ 

اگر چشم تو می دید آنچه را برای اولیای خود آماده کرده ام , قلب تو آب می شد . جان تو به شوق از تن به درمی رفت. این ها پاداش دلی است که تنها به من گره خورده و فقط مرا در خود جای دارد.

 ♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦جـــملات زیــبای خـــداوند♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦

ای فرزند آدم !

آیا دلت نمی خواهد به دیدارم بیایی؟

آیا دلت برای گفت و گو من تنگ نشده است؟

آیا نمی خواهی جامه نو بپوشی و خد را خوشبو کنی و هدیه ای برداری و شاخه گلی در دست بگیری و به خانه معشوق رهسپار شوی؟

♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦جـــملات زیــبای خـــداوند♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦.♦

خداوند عزوجا می فرماید»

یا مرا پیش آدمیا فریاد کن تا نام تو را پیش فرشتگان خویش بر آورم که چون در خلوت به مناجات من می شینی و به عبادت من بر می خیزی به فرشتگان خود می گویم:

بنگرید بنده ام چگونه از دیگران گسسته و به من پیوسته و رشته مهر و الفت به ذکر من بسته است

شاهد باشید که او را آمرزیده و او را برای خویش برگزیدم.